Μιὰ συγκινητικὴ ἐπιτύμβια ἐπιγραφή ἤ, Μιὰ ξεχωριστὴ τιμὴ γιὰ τἠ Σκόπελο, ὡστόσο ἄγνωστη. Στὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδό...
Μιὰ συγκινητικὴ ἐπιτύμβια ἐπιγραφή
ἤ, Μιὰ ξεχωριστὴ τιμὴ γιὰ τἠ Σκόπελο, ὡστόσο ἄγνωστη.
Στὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ( Λιβαδιώτισσας) τῆς Σκοπέλου, σὠζονται κάποιες ἐπιτύμβιες μαρμάρινες πλάκες, τὶς ὁποῖες χρησιμοποίησαν ὅταν πλακόστρωσαν τὸ ἱερό τοῦ ναοῦ.
Γιὰ τὴν ἱστορία ἀναφέρω ὅτι οἱ πλάκες αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τάφους κάποιων ἐπιφανῶν Σκοπελιτῶν ( π. χ. Βαλσαμάκη) ἤ καὶ ἄλλων, τοὺς ὁποίους ἔθαψαν ἐκεῖ οἱ συγγενεῖς τους γιὰ τὸν ἑξῆς λόγο.
Ὅταν μὲ τὴν ὑπ᾿ ἀρ. 509/21 Ἀπρ. 1834 διαταγή του πρὸς τὴ Δημογεροντία Σκοπέλου ὁ τότε Ἔπαρχος τῶν Βορείων Σποραδων Μ. Μηλαΐτης πρότεινε «νὰ συστήσῃ ἡ κάθε Κοινότητα νεκροτοαφεῖον μακρὰν τῆς πόλεως», ἐπελέγη, μετὰ ἀπὸ διαβουλέυσεις ἡ θέση «Παπαδήμου» γιὰ νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὠς Κοιμητήριο τῆς Χώρας Σκοπέλου. Γιατὶ πρέπει νὰ ξέρουμε πὼς πρὶν ἀπὸ αὐτό, τοὺς κεκοιμημένους τοὺς ἔθαβαν ἔξω ἀπὸ τοὺς ναούς, στοὺς περιβόλους τους (βλ. ἀνέκδοτη ἱστορία τῆς ἐνορίας τῆς Φανερωμένης κ.λ.π).
Ἔτσι, ὅταν ἄρχισε ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου οἱ ἐπιφανεῖς Σκοπελίτες τὸ ἀρνήθηκαν, τονίζοντας μετ᾿ ἐμφάσεως «Τί, τοὺ ν’ἀνθρουπό μ᾿ σ’Παπαδήμ θὰ τοὺ νὶ πάου»: ( πληροφορία π. Χρήστου Ματσἀτσου, ἐφημερίου Παναγίας τοῦ Μελετίου ἤ Παπαμελετίου) Ὁπότε τοὺς βολευε τὸ Σιναΐτικο μετόχι τῆς Λιβαδιώτισσας, ποὺ ἦταν σὲ λειτουργία τότε, κι ἔτσι πήγαιναν ἐκεῖ τοὺς κεκοιμημένους.
Μεταξὺ ἐκείνων, λοιπόν, ποὺ ἀναπάυτηκαν στὰ χώματα τοῦ Κοιμητηρίου τῆς Λιβαδιώτισσας ἦταν καὶ ὁ βορειοηπειρώτης Ἰακώβου, μεγαλέμπορος.
Ἀσφαλῶς στὸ νησί μας βρέθηκε, καὶ μάλιστα, χειμωνιάτικα, χἀριν τοῦ ἐμπορίου-τί ἀκριβῶς ἐμπορευόταν δὲ γνωρίζουμε. Ὅπως ἐπίσης ἀπὸ τί ἀπεβίωσε. Ὅμως ἡ ἐπιτύμβια πλάκα ἀπὸ τὸν τάφο του μᾶς διασώζει μιὰ πτυχὴ τῆς εὐγένειας καὶ τῶν συγγενῶν του, οἱ ὁποῖοι μαζί μὲ τὸν κεκοιμημένο τους τίμησαν καὶ τὴ Σκόπελο, καθὼς χάραξαν πάνω στὸ μάρμαρο τὰ παρακάτω συγκινητικὰ λόγια. ( Κράτησα τὴν ὀρθογραφία τοῦ κειμενου)
ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ
ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΤΗΝ 1ΗΝ ΜΑΡΤΙΟΥ 1816 ΕΝ ΚΟΡΙΤΣΑ
ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΠΟΛΥΠΛΑΓΚΤΟΝ ΔΕ ΒΙΟΝ ΕΝ
ΕΜΠΟΡΙΑ ΒΙΩΣΑΝΤΙ ΕΜΕΛΛΕΝ ΑΥΤΩ ΕΙΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΗΝ ΠΕΡΙΠΑΘΩΣ
ΗΓΑΠΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟ ΖΗΝ ΤΗΝ 23ΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1881
ΚΑΤΟΙΚΗΣΑΣ ΑΙΩΝΙΩΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ
π. Κων. Ν. Καλλιανός
ἤ, Μιὰ ξεχωριστὴ τιμὴ γιὰ τἠ Σκόπελο, ὡστόσο ἄγνωστη.
Στὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ( Λιβαδιώτισσας) τῆς Σκοπέλου, σὠζονται κάποιες ἐπιτύμβιες μαρμάρινες πλάκες, τὶς ὁποῖες χρησιμοποίησαν ὅταν πλακόστρωσαν τὸ ἱερό τοῦ ναοῦ.
Γιὰ τὴν ἱστορία ἀναφέρω ὅτι οἱ πλάκες αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τάφους κάποιων ἐπιφανῶν Σκοπελιτῶν ( π. χ. Βαλσαμάκη) ἤ καὶ ἄλλων, τοὺς ὁποίους ἔθαψαν ἐκεῖ οἱ συγγενεῖς τους γιὰ τὸν ἑξῆς λόγο.
Ὅταν μὲ τὴν ὑπ᾿ ἀρ. 509/21 Ἀπρ. 1834 διαταγή του πρὸς τὴ Δημογεροντία Σκοπέλου ὁ τότε Ἔπαρχος τῶν Βορείων Σποραδων Μ. Μηλαΐτης πρότεινε «νὰ συστήσῃ ἡ κάθε Κοινότητα νεκροτοαφεῖον μακρὰν τῆς πόλεως», ἐπελέγη, μετὰ ἀπὸ διαβουλέυσεις ἡ θέση «Παπαδήμου» γιὰ νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὠς Κοιμητήριο τῆς Χώρας Σκοπέλου. Γιατὶ πρέπει νὰ ξέρουμε πὼς πρὶν ἀπὸ αὐτό, τοὺς κεκοιμημένους τοὺς ἔθαβαν ἔξω ἀπὸ τοὺς ναούς, στοὺς περιβόλους τους (βλ. ἀνέκδοτη ἱστορία τῆς ἐνορίας τῆς Φανερωμένης κ.λ.π).
Ἔτσι, ὅταν ἄρχισε ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου οἱ ἐπιφανεῖς Σκοπελίτες τὸ ἀρνήθηκαν, τονίζοντας μετ᾿ ἐμφάσεως «Τί, τοὺ ν’ἀνθρουπό μ᾿ σ’Παπαδήμ θὰ τοὺ νὶ πάου»: ( πληροφορία π. Χρήστου Ματσἀτσου, ἐφημερίου Παναγίας τοῦ Μελετίου ἤ Παπαμελετίου) Ὁπότε τοὺς βολευε τὸ Σιναΐτικο μετόχι τῆς Λιβαδιώτισσας, ποὺ ἦταν σὲ λειτουργία τότε, κι ἔτσι πήγαιναν ἐκεῖ τοὺς κεκοιμημένους.
Μεταξὺ ἐκείνων, λοιπόν, ποὺ ἀναπάυτηκαν στὰ χώματα τοῦ Κοιμητηρίου τῆς Λιβαδιώτισσας ἦταν καὶ ὁ βορειοηπειρώτης Ἰακώβου, μεγαλέμπορος.
Ἀσφαλῶς στὸ νησί μας βρέθηκε, καὶ μάλιστα, χειμωνιάτικα, χἀριν τοῦ ἐμπορίου-τί ἀκριβῶς ἐμπορευόταν δὲ γνωρίζουμε. Ὅπως ἐπίσης ἀπὸ τί ἀπεβίωσε. Ὅμως ἡ ἐπιτύμβια πλάκα ἀπὸ τὸν τάφο του μᾶς διασώζει μιὰ πτυχὴ τῆς εὐγένειας καὶ τῶν συγγενῶν του, οἱ ὁποῖοι μαζί μὲ τὸν κεκοιμημένο τους τίμησαν καὶ τὴ Σκόπελο, καθὼς χάραξαν πάνω στὸ μάρμαρο τὰ παρακάτω συγκινητικὰ λόγια. ( Κράτησα τὴν ὀρθογραφία τοῦ κειμενου)
ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ
ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΤΗΝ 1ΗΝ ΜΑΡΤΙΟΥ 1816 ΕΝ ΚΟΡΙΤΣΑ
ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΠΟΛΥΠΛΑΓΚΤΟΝ ΔΕ ΒΙΟΝ ΕΝ
ΕΜΠΟΡΙΑ ΒΙΩΣΑΝΤΙ ΕΜΕΛΛΕΝ ΑΥΤΩ ΕΙΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΗΝ ΠΕΡΙΠΑΘΩΣ
ΗΓΑΠΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟ ΖΗΝ ΤΗΝ 23ΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1881
ΚΑΤΟΙΚΗΣΑΣ ΑΙΩΝΙΩΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ
π. Κων. Ν. Καλλιανός
ΣΧΟΛΙΑ