Δὲ γνωρίζω πόσοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Γλωσσιῶτες γνωρίζουν τὴν ἱστορικὴ διαδρομὴ τῆς ἐνοριακῆς τους ἐκκλησίας, τῆς Κοιμήσεως, ποὺ κοσμεῖ δύο ...
Δὲ γνωρίζω πόσοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Γλωσσιῶτες γνωρίζουν τὴν ἱστορικὴ διαδρομὴ τῆς ἐνοριακῆς τους ἐκκλησίας, τῆς Κοιμήσεως, ποὺ κοσμεῖ δύο περίπου αἰῶνες αὐτὸ τὸ ἀρχοντικὸ κεφαλοχώρι τῆς Σκοπέλου. Γιατὶ καλὸ εἶναι καὶ νὰ μαθάινουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ τιμᾶμε Πρόσωπα καὶ Γεγονότα, τὰ ὁποῖα συνέβαλλαν στὴν πολιτιστικὴ ἀνύψωση τοῦ τόπου.
Θεώρησα καλὸ νὰ θυμίσω σήμερα στοὺς καλούς μου γείτονες, τοὺς Πλατανιῶτες, ὅπως τοὺς λέγαμε παλιότερα ἐμεῖς οἱ Κληματιανοί, μιὰ ἀξιόλογη πτυχὴ τῆς ἱστορίας καὶ φυσικὰ τοῦ πολιτισμοῦ της, τὴν ὁποία θὰ πρέπει νὰ τὴν πληροφορηθοῦν πρωτίστως καὶ οἱ νέοι.
Πρόκειται λοιπόν, γιὰ τὸ μαρμάρινο τέμπλο, τὸ ὁποῖο κοσμεῖ τὴν ἀρχοντικὴ ὄντως ἐνοριακὴ ἐκκλησία τῆς Κοιμήσεως.
Τὸ μαρμάρινο λοιπὸν αὐτὸ τέμπλο εἶναι ἔργο ἐνὸς σπουδαίου Τήνιου καλλιτέχνη, τοῦ Γεωργίου Καπαριᾶ.
Ὁ Καπαριᾶς γεννήθηκε στὸ χωριὸ Πύργος τῆς Τήνου τὸ 1847 καὶ ὑπῆρξε γιὸς μαρμαρογλύπτη. Σπούδασε στὴν Ἀθήνα στὴ Σχολεῖο τῶν Τεχνῶν ( σήμερα Σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν) μὲ δάσκαλο τὸν Λεωνίδα Δρόση. ἦταν συνομήλικος καὶ συμμαθητής μὲ τὸ μεγάλο ἐπίσης Τήνιο μαρμαρογλύπτη Γιαννούλη Χαλεπᾶ.
«Ὁ Καπαριᾶς ἀνῆκε στὴν κατηγορία τῶν καλλιτεχνῶν ποὺ κάνουν συγχρόνως γλυπτική καὶ μαρμαρογλυπτική».
Εἶναι πολλὰ τὰ ἔργα ποὺ ἄφησε, ὅπως κωδωνοστάσια, ἄμβωνες, Ἐπισκοπικοὶ θρόνοι, ἀλλὰ καὶ ἐπιτύμβια σὲ πολλὰ Κοιμητήρια.
Τὸ 1887 κατασκευάζει τὸ μαρμάρινο τέμπλο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς γείτονος νήσου Σκιάθου καὶ δέκα χρόνια ἀργότερα τὸ τέμπλο τῆς ἐνοριακῆς ἐκκλησίας τῆς Γλώσσας.
Τὸ 1923 ὁ καλλιτέχνης αὐτὸς ἀναχωρεῖ ἀπό τὸν κόσμο αὐτό, ἀφήνοντας πολλὰ σχέδιά του ἀνεκπλήρωτα.
Τὸ τέμπλο λοιπὸν αὐτὸ ἔγινε τὸ 1897, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ ἐφχάρακτη ἐπιγραφὴ ποὺ σώζεται στὴν παραστάδα τῆς Ὡραίας Πύλης καὶ ἀναφέρει: « ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΘΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟΝ ΔΙΑ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 1897 ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Γ. ΜΑΚΡΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ Β.Κ. ΣΙΔΕΡΗ Κ.Δ.ΟΡΦΑΝΟΥ Δ.ΤΣΑΜΑΣΦΥΡΑ. Γ. ΚΑΠΑΡΙΑΣ ΤΗΝΙΟΣ ἐποίει 1897».
ΓιᾺ τὴν ἱστορία ἀναφέρω πῶς ὁ Β. Σιδέρης ἦταν ἀπό τοὺς κορυφαίους ναυπηγούς, ἐνῶ ὁ Γ. Μακρῆς ὁ Δήμαρχος, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου ἦλθε ἀπὸ τὴ Μονὴ τοῦ Ξηροποτάμου τὸ μεγάλο τμῆμα τοῦ Τιμίου Ξύλου καὶ λιτανεύτηκε στὴ Γλώσσα Μάλιστα, ὅπως ἀναφέρει σὲ ἐπίστολή του ὁ Μακρῆς πρὸς τοὺς Ξηροποταμηνούς, μεγάλη ἦταν ἐκείνη τὴ χρονιὰ ἡ οἰνοπαραγωγή. Καὶ νὰ μὴ ξεχνᾶμε, πὼς τὸ κρασὶ στήριζε τὴν οἰκονομία τῆς περιοχῆς τοῦ Δήμου τῆς Πλατάνας. ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ νησιοῦ.
( Περισσότερες πληροφορίες βλ. στὴν ὡραία μελέτη τοῦ Ἀλ. Δ. Ἀλεξίου, Δύο μαρμαρόγλυπτα τέμπλα τοῦ Γ. Καπαριᾶ στὶς Βόρειες Σποράδες, ἀπ᾿ ὅπου καὶ ἡ εἰκονιζομένη ὄψη καὶ κατοψη τοῦ τέμπλου. Ἡ δὲ φωτ. τοῦ Γ. Καπαριᾶ εἶναι παρμένη ἀπό τὸ Ἡμερολόγιο τοῦ Ἀρχιπελάγους 2014, τοῦ Στρατῆ Φιλιππότη )
π. Κων. Ν. Καλλιανός
Θεώρησα καλὸ νὰ θυμίσω σήμερα στοὺς καλούς μου γείτονες, τοὺς Πλατανιῶτες, ὅπως τοὺς λέγαμε παλιότερα ἐμεῖς οἱ Κληματιανοί, μιὰ ἀξιόλογη πτυχὴ τῆς ἱστορίας καὶ φυσικὰ τοῦ πολιτισμοῦ της, τὴν ὁποία θὰ πρέπει νὰ τὴν πληροφορηθοῦν πρωτίστως καὶ οἱ νέοι.
Πρόκειται λοιπόν, γιὰ τὸ μαρμάρινο τέμπλο, τὸ ὁποῖο κοσμεῖ τὴν ἀρχοντικὴ ὄντως ἐνοριακὴ ἐκκλησία τῆς Κοιμήσεως.
Τὸ μαρμάρινο λοιπὸν αὐτὸ τέμπλο εἶναι ἔργο ἐνὸς σπουδαίου Τήνιου καλλιτέχνη, τοῦ Γεωργίου Καπαριᾶ.
Ὁ Καπαριᾶς γεννήθηκε στὸ χωριὸ Πύργος τῆς Τήνου τὸ 1847 καὶ ὑπῆρξε γιὸς μαρμαρογλύπτη. Σπούδασε στὴν Ἀθήνα στὴ Σχολεῖο τῶν Τεχνῶν ( σήμερα Σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν) μὲ δάσκαλο τὸν Λεωνίδα Δρόση. ἦταν συνομήλικος καὶ συμμαθητής μὲ τὸ μεγάλο ἐπίσης Τήνιο μαρμαρογλύπτη Γιαννούλη Χαλεπᾶ.
«Ὁ Καπαριᾶς ἀνῆκε στὴν κατηγορία τῶν καλλιτεχνῶν ποὺ κάνουν συγχρόνως γλυπτική καὶ μαρμαρογλυπτική».
Εἶναι πολλὰ τὰ ἔργα ποὺ ἄφησε, ὅπως κωδωνοστάσια, ἄμβωνες, Ἐπισκοπικοὶ θρόνοι, ἀλλὰ καὶ ἐπιτύμβια σὲ πολλὰ Κοιμητήρια.
Τὸ 1887 κατασκευάζει τὸ μαρμάρινο τέμπλο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς γείτονος νήσου Σκιάθου καὶ δέκα χρόνια ἀργότερα τὸ τέμπλο τῆς ἐνοριακῆς ἐκκλησίας τῆς Γλώσσας.
Τὸ 1923 ὁ καλλιτέχνης αὐτὸς ἀναχωρεῖ ἀπό τὸν κόσμο αὐτό, ἀφήνοντας πολλὰ σχέδιά του ἀνεκπλήρωτα.
Τὸ τέμπλο λοιπὸν αὐτὸ ἔγινε τὸ 1897, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ ἐφχάρακτη ἐπιγραφὴ ποὺ σώζεται στὴν παραστάδα τῆς Ὡραίας Πύλης καὶ ἀναφέρει: « ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΘΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟΝ ΔΙΑ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 1897 ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Γ. ΜΑΚΡΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ Β.Κ. ΣΙΔΕΡΗ Κ.Δ.ΟΡΦΑΝΟΥ Δ.ΤΣΑΜΑΣΦΥΡΑ. Γ. ΚΑΠΑΡΙΑΣ ΤΗΝΙΟΣ ἐποίει 1897».
ΓιᾺ τὴν ἱστορία ἀναφέρω πῶς ὁ Β. Σιδέρης ἦταν ἀπό τοὺς κορυφαίους ναυπηγούς, ἐνῶ ὁ Γ. Μακρῆς ὁ Δήμαρχος, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου ἦλθε ἀπὸ τὴ Μονὴ τοῦ Ξηροποτάμου τὸ μεγάλο τμῆμα τοῦ Τιμίου Ξύλου καὶ λιτανεύτηκε στὴ Γλώσσα Μάλιστα, ὅπως ἀναφέρει σὲ ἐπίστολή του ὁ Μακρῆς πρὸς τοὺς Ξηροποταμηνούς, μεγάλη ἦταν ἐκείνη τὴ χρονιὰ ἡ οἰνοπαραγωγή. Καὶ νὰ μὴ ξεχνᾶμε, πὼς τὸ κρασὶ στήριζε τὴν οἰκονομία τῆς περιοχῆς τοῦ Δήμου τῆς Πλατάνας. ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ νησιοῦ.
( Περισσότερες πληροφορίες βλ. στὴν ὡραία μελέτη τοῦ Ἀλ. Δ. Ἀλεξίου, Δύο μαρμαρόγλυπτα τέμπλα τοῦ Γ. Καπαριᾶ στὶς Βόρειες Σποράδες, ἀπ᾿ ὅπου καὶ ἡ εἰκονιζομένη ὄψη καὶ κατοψη τοῦ τέμπλου. Ἡ δὲ φωτ. τοῦ Γ. Καπαριᾶ εἶναι παρμένη ἀπό τὸ Ἡμερολόγιο τοῦ Ἀρχιπελάγους 2014, τοῦ Στρατῆ Φιλιππότη )
π. Κων. Ν. Καλλιανός
ΣΧΟΛΙΑ