ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ

Η Δημοτική Δημοκρατική Κίνηση Πολιτών γεννήθηκε από την ανάγκη, την ελπίδα και την πρόθεση να επιστρέψουν οι πολίτες στο νησί, να επιστρέψου...

Η Δημοτική Δημοκρατική Κίνηση Πολιτών γεννήθηκε από την ανάγκη, την ελπίδα και την πρόθεση να επιστρέψουν οι πολίτες στο νησί, να επιστρέψουν τα δημόσια αγαθά στην κοινωνία και η ευημερία σε όλους. Η ευημερία δεν είναι κατανάλωση.


Ευημερία είναι η ασφάλεια, η ζωή χωρίς φόβο και απόγνωση. Γι αυτό οι δομές υγείας είναι  προτεραιότητα για τη δημοτική αρχή, σε 4 άξονες:

1.       Πρόληψη – που σημαίνει δυνατότητα ευρείας γκάμας εξετάσεων, εκτεταμένες δράσεις και ενημερώσεις στα παιδιά, παρεμβάσεις και κίνητρα στις οικογένειες, συνεργασία με τους εμπόρους τροφίμων, διευκόλυνση «καλών συνηθειών» (δρόμοι για περπάτημα, σημεία ανάπαυσης), ενθάρρυνση και ενίσχυση της τοπικής παραγωγής.

2.       Αντιμετώπιση επιτόπου χρόνιων παθήσεων και καρκινοπαθών.

3.       Ιατρική φροντίδα για εγκύους, νήπια και παιδιά.

4.       Αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών.

Ευημερία είναι παιδεία για όλους και εκπαίδευση που δίνει εφόδια, έμπνευση και επαγγελματική αξιοπρέπεια. Ο δήμος μπορεί να συμβάλει στη συντήρηση των σχολικών κτιρίων, στην εξασφάλιση του διδακτικού προσωπικού, στη δημιουργία ενισχυτικής διδασκαλίας, στην οργάνωση παραγωγικών και δημιουργικών εκπαιδεύσεων με τα περίφημα κοινοτικά κονδύλια. Ευημερία είναι το σχολείο να αποτελεί τον κοινωνικό χώρο που τα παιδιά και οι έφηβοι μορφώνονται, δηλαδή μαθαίνουν για τον κόσμο τους αλλά και για τους άλλους κόσμους, διδάσκονται να έχουν υποχρεώσεις, καθήκοντα και ευθύνες, μαθαίνουν να κρίνονται, έρχονται σ’ επαφή με την τέχνη, όχι σαν καταναλωτές αλλά και σαν δημιουργοί οι ίδιοι, αθλούνται και παίζουν, όχι βλέποντας τον αθλητισμό σαν αυτοσκοπό ή σαν ιδεώδες αλλά γιατί είναι μια θεμελιώδης φυσική ανάγκη που η ικανοποίησή της εξασφαλίζει σωματική και ψυχική ισορροπία. Το σχολείο πρέπει να ‘ναι ο χώρος που τα παιδιά συναντώνται με όλες τις τάξεις και τις κουλτούρες του τόπου τους κι έχουν την ευκαιρία να διδαχτούν την αξία της πολιτιστικής αλληλεπίδρασης, την αλληλοκατανόηση και τη σημασία της αντιμετώπισης καθενός ανάλογα με τις ανάγκες και τις ικανότητές του. Το σχολείο πρέπει να ‘ναι δικό τους, των δασκάλων και των γονιών – όχι  χρήστες ή πελάτες του.

Ευημερία είναι  η φροντίδα των γέρων, η προστασία τους από τον φόβο, τη μοναξιά και τη φτώχεια. Όχι σαν φιλανθρωπία ή ελεημοσύνη αλλά γιατί τους το οφείλουμε. Οι δομές υγείας που οφείλουν να αντιμετωπίζουν τα συνήθως χρόνια προβλήματα υγείας των γερόντων, πρέπει οπωσδήποτε να συμπληρώνονται από δομές όπως «η βοήθεια στο σπίτι», για να αντιμετωπίζονται τα πρακτικά, κοινωνικά και ψυχικά προβλήματα της γεροντικής ηλικίας.

Ευημερία είναι να έχεις παιδικούς σταθμούς ή ανάλογες δομές που να στηρίζουν τους εργαζόμενους νέους γονείς και να προσφέρουν τη δυνατότητα κοινωνικοποίησης στα μικρά παιδιά από νωρίς.

Ευημερία είναι να χρησιμοποιείς τους άφθονους πόρους που σου πρόσφερε η τύχη, η φύση, ο θεός, με εφευρετικότητα και τη στοιχειώδη σοφία να μην τους καταστρέφεις και να μην τους σπαταλάς.

Νερό: Είναι σχεδόν ντροπή σ’ έναν τόπο με τόση αφθονία νερού, να πίνουμε εμφιαλωμένο νερό και να ‘ναι η ύδρευση τόσο ακριβή και τόσο σπάταλη.

Μελέτη καταγραφής των υδροφόρων οριζόντων του νησιού. Παλιότερα υπήρχε πρόταση από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης σχετικά. Αυτό θα επέτρεπε και τον εξορθολογισμό του πλαισίου σχετικά με γεωτρήσεις και πηγάδια.

Είναι απαραίτητη η επισκευή του δικτύου που έχει επισήμως 100% απώλειες – δηλαδή για κάθε λίτρο νερό που φτάνει στις βρύσες μας, άλλο ένα χάνεται στο δρόμο.

Είναι απαραίτητη η θέσπιση κινήτρων (έως και υποχρεώσεων για τις εποχιακές επιχειρήσεις) για την υιοθέτηση μέτρων εξοικονόμησης / μη σπατάλης / ορθής χρήσης του νερού: καζανάκια, βρύσες και ντους με αέρα, υδρορροές που να οδηγούν τα νερά από τις στέγες σε δεξαμενές – υδατοσυλλέκτες, κατάργηση/ απαγόρευση υδροβόρων φυτεύσεων (γκαζόν), υποχρεωτική κατασκευή δεξαμενών νερού σε απομακρυσμένες περιοχές και μεμονωμένα κτίσματα (βίλες κλπ).

Εξορθολογισμός του τιμολογίου, με κριτήριο τη σπατάλη και όχι τη χρήση.

Στενή συνεργασία με τη ΔΕΥΑΣ που έχει πολύτιμη εμπειρία 2 δεκαετιών επιτευγμάτων και λαθών.

Γη/ Καλλιέργειες/ Γεωργία: Έχουμε την τύχη να ζούμε σ’ έναν τόπο ασυνήθιστα εύφορο και ιδιαίτερης  βιοποικιλότητας. Αυτό θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί μέρος της ποιοτικής και ποσοτικής ευημερίας μας.

Επικοινωνία και συνεργασία με φορείς, πρόσωπα ή πρωτοβουλίες σχετικά (ο δήμος Ανάβρας, ο άγγλος εντομολόγος που μελετά τα σπάνια έντομα της Σκοπέλου εδώ και χρόνια), ινστιτούτα και οργανισμούς που μπορούν και θέλουν να προσφέρουν τεχνογνωσία και εμπειρία (ΕΘΙΑΓΕ), κοινότητες καλλιεργητών και διαφύλαξης φυσικών σπόρων (Το Πελίτι), φορείς ξένων χωρών που μας ξέρουν και μας αγαπούν σαν τουρίστες (Σκανδιναβικές χώρες).

Οργάνωση ενημερωτικών συναντήσεων και εκπαιδεύσεων για νέους (στην ηλικία ή το επάγγελμα) αγρότες, βοήθεια στην αναζήτηση πόρων και χρηματοδοτήσεων, στην αναζήτηση αγορών, στη μεταφορά των προϊόντων, στην οργάνωση εξαγωγών, στη δημιουργία μικρών μονάδων μεταποίησης.

Αναζήτηση τρόπων να συναντηθούν και να συνεργαστούν άνθρωποι που έχουν γη που δεν μπορούν να τη δουλέψουν και άνθρωποι σε αναζήτηση γης για παραγωγική επανεκκίνηση.

Αναζήτηση τρόπων αξιοποίησης/ χρήσης και προστασίας του δάσους.

Αν υπήρχε αγροτική παραγωγή, θα μπορούσε να υπάρξει αγροτουρισμός, και βέβαια όχι μόνο το καλοκαίρι.

Τουρισμός: Είναι ένας πολύτιμος πόρος που γλύτωσε το νησί από τη φτώχεια και την ανέχεια αλλά μπορεί να γίνει μπούμερανγκ, σπαταλώντας, μολύνοντας και καταστρέφοντας αυτά που φέρνουν εδώ τους τουρίστες: τη φυσική ομορφιά, την αρχιτεκτονική και τον τρόπο ζωής. Εκεί βρίσκεται η εναλλακτική λύση στο μοντέλο του φαραωνικού τουρισμού του τσιμέντου – που αφήνει πίσω του ερειπωμένα μεγαθήρια και νεκρές ακτές, όπως στην Ισπανία: το να θέλουν οι τουρίστες να έρθουν για να μοιραστούν τον τρόπο ζωής μας – όπως στην Τοσκάνη.

Η Σκόπελος με το δύσκολο ανάγλυφο, την έλλειψη αεροδρομίου και τον τεράστιο πλούτο σε γη και θάλασσα θα έπρεπε – και μπορεί – να είναι ένας τέτοιος προορισμός.

Ανακύκλωση: Είναι η μαγική λέξη της αειφορίας, είναι το αντίδοτο στη σπατάλη, στη μόλυνση, στην ανάγκη για πανάκριβες λύσεις γιγαντιαίων σκουπιδότοπων και θα μπορούσε να είναι ένας (μικρός) τομέας οικονομικής ανάπτυξης.

Τα βήματα που έχουν ήδη γίνει και οι άνθρωποι που τα οργάνωσαν και τα υλοποίησαν πρέπει να εκτιμηθούν και να αξιοποιηθούν.

Η συλλογή και διαλογή συσκευασιών θα μπορούσε να απασχολήσει λίγους ή περισσότερους ανθρώπους.

Το αλουμίνιο είναι αδιανόητο να μη συλλέγεται και ανακυκλώνεται, σε συνεργασία με κάποια βιομηχανία αλουμινίου – και λόγω του κόστους παραγωγής του και γιατί έχει οικονομική αξία.

Το πλαστικό: θα μπορούσε να μετατρέπεται σε πρώτη ύλη για την κατασκευή ελαφρών όγκων οποιασδήποτε χρήσης.

Το χαρτί και το γυαλί: έχουν το πρόβλημα του βάρους – αλλά θα μπορούσε να διερευνηθεί η βιωσιμότητα μιας μικρής μονάδας θρυμματισμού του γυαλιού ή πολτοποίησης του χαρτιού, επιτόπου.

Τα αποφάγια: Κομποστοποίηση για λίπασμα ή άμεση μετατροπή σε αδρανή λάσπη και υγρό, με 2 – 3 συσκευές που θα εξυπηρετούσαν όλη την παραλία. Θα εξαφάνιζε τον μεγαλύτερο παράγοντα καλοκαιρινής βρωμιάς.

Εναλλακτικές πηγές ενέργειας: όταν στην Κοπεγχάγη (με λιγότερο από 2 μήνες ηλιοφάνειας κάθε χρόνο) υπάρχει κτιριακό συγκρότημα του 18ου αιώνα που ηλεκτροδοτείται αποκλειστικά από την ηλιακή ενέργεια, θα έπρεπε εμείς να μπορούμε να έχουμε το 50% του απαιτούμενου ρεύματος από τον ήλιο και τον αέρα.

Ζητάμε την υποστήριξη και την συμμετοχή σας για να υλοποιήσουμε με λογισμό το όνειρό  μας.

                                 ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ